Balans

Evenwicht. In balans zijn. We weten allemaal wel wat daarmee bedoeld wordt. Maar beseffen we ook echt wat het inhoudt om als PERSOON in evenwicht te zijn?

Vorige week was ik niet in orde, en de laatste paar dagen had ik een - voor mij zeer ongewone - evenwichtsstoornis. Zolang ik me ergens aan kon vasthouden en een steuntje had, was er niets aan de hand. Maar zodra ik 'los' moest lopen, ging het mis: als een dronken matroos zwalkte ik heen en weer. Ergerlijk. Onbegrijpelijk. Irritant.
Ik snapte er geen biet van, maar had zoiets van 'niet zeuren, gaat wel over voor je een jongetje wordt'. En 'als dit iets is om van te leren, komt de uitleg ook wel'.

Zondag zijn we weggeweest, en ik heb die dag zonder erg mijn zakken gevuld met wat er op mijn nachtkastje lag. Pas 's avonds, bij het legen van mijn zakken, drong tot me door wat er die dag ingezeten had. Naast het standaard-gebeuren van sleutels, mobieltje enz. had ik ook 2 steentjes bij me gedragen, een wit en een zwart. Links en rechts. Jin-Jang. En de hele dag geen evenwichtsproblemen gehad...

Ik moest dit echt even laten bezinken. EVENwicht. Effen. Egaal. Zonder hobbels en kuilen. Het een is net zo zwaar als het ander. En dan het inzicht: wanneer de zaak in EVENwicht is, dus zonder verschil in welke vorm dan ook, geen tegenstellingen, bestaat er alleen nog ZIJN.
Geen hebben of doen, oorlog of vrede, goed of slecht, zwart of wit, licht of duister, positief of negatief, maar slechts DELEN van een GEHEEL, die samen ZIJN.

Voor ons mensen is het denken toch wel een van de allerbelangrijkste verworvenheden die we vóór hebben op onze 'verwanten' uit het dierenrijk. Het is zelfs zó belangrijk voor ons, dat er tests zijn ontworpen om maar te kunnen aantonen hoe intelligent iemand is en hoe hoog diens IQ is. Maar zegt dat ook maar iets over hoe die persoon als mens is? Over zijn/haar capaciteit tot liefhebben, in- en meevoelen met anderen? 
DENKEN is niets anders dan een aspect, een deel van het geheel van wat ons tot mens maakt. Om in termen van evenwicht te blijven: als denken de ene helft is, wat is dan de andere helft? INTUÏTIE.
Want wat is intuïtie nou precies? Het woordenboek zegt er dit over: 
Intuïtie: innerlijke aanschouwing, inzicht zonder nadenken, instinctief gevoel, onmiddellijk begrip. 
Kortom: het heeft geen snars te maken met denken en is daar zelfs het tegenovergestelde van. Intuïtie, gevoel, is het andere deel van het geheel dat ons tot mens maakt.
BALANS.

We gaan een tijdperk tegemoet waarin het VOELEN, het INNERLIJK WETEN minstens zo belangrijk zal zijn als het DENKEN. Het is de bedoeling dat we deze twee schijnbare tegenstellingen, deze aspecten van onszelf IN EVENWICHT BRENGEN. 
Wanneer we kijken naar een ouderwetse balans, zo'n weegschaal met echt nog 2 schalen, dan zien we dat bij gebruik deze altijd even schommelt voordat de boel echt in evenwicht is; eerst hangt de ene schaal iets lager dan de andere, daarna is het omgekeerd. En hij schommelt net zo lang tot het evenwicht is bereikt.
Laten we daarom beginnen met meer te luisteren en te handelen naar wat onze intuïtie ons zegt, en dat eventueel nog te toetsen aan de logica - maar probeer een evenwicht te vinden. Alleen dan is het mogelijk om uiteindelijk een geheel te worden en te ZIJN.

Vrede, Liefde en Licht,
Alexa