De ander houdt ons een spiegel voor, en nog wel een waarin we liever niet willen kijken.
Want dit is wat er onderhuids speelt:
Meestal komt eigenwijs/koppig handelen voort uit angst - om iets te veranderen, op een andere manier te doen of te benaderen. Een mens is een gewoontedier, en verandering is onbekend en daarom vaak een beetje eng. Denk bijvoorbeeld aan een kind dat voor het eerst iets alleen aan een (onbekende) volwassene moet gaan vragen. "Ik durref niet..."
Ook is er vaak een fors stuk ego van onszelf mee gemoeid. Door de eigenwijsheid, koppigheid, 'doofheid' van de andere partij voelen we ons bedreigd, aangevallen in ons gevoel van eigenwaarde.
Sta even stil bij dit spiegelbeeld. De dingen waaraan je je ergert in de ander zijn doorgaans juist die dingen die in jou om aandacht vragen. Liefdevolle aandacht voor jeZelf is het uitgangspunt om verandering te bewerkstelligen. De verandering die je zo graag zou willen zien in de ander begint, hoe paradoxaal ook, in jou. Hoe jij omgaat met de buien, het humeur van anderen.
Wanneer je de ander kunt zien als dat bange kind, zul je veel milder reageren op diens handelwijze. En als je je realiseert dat je altijd veilig bent bij jeZelf, kan niemand je gevoel van eigenwaarde aantasten.
Maar hoe zit het nou met ZELF eigenwijs zijn? Wanneer je weet dat je ZELF tegen-beter-weten-in iets blijft doen op de oude manier?
Ook nu is angst het uitgangspunt. Accepteer dat je bang bent om je handelwijze te veranderen. Accepteer dat je bang bent voor het onbekende. Zie die angst onder ogen, erken dat hij er is. Bedank hem dan voor de les die hij je leert, en laat hem los. Stuur hem terug naar de Bron om te worden getransformeerd in positieve energie.
Wijsheid komt slechts mondjesmaat tot stand - denken we. Het is een verworvenheid waar we een hoop tijd voor nodig hebben ('oude mensen zijn wijs') en hard voor moeten werken of een moeilijk leven voor moeten doorstaan. Alleen door de inzichten die we op die manier verwerven worden we wijs.
Liefde, Licht en Wijsheid,
Alexa