Uitgesteld geluk

We doen het allemaal: uitstellen. Wachten met iets te doen of te zijn totdat... vul maar in. En hoe vaak we ook niet te horen hebben gekregen 'van uitstel komt afstel', het maakt niet uit. We stellen het - wat het ook mag zijn - uit tot het laatste moment. Dit geldt voor dingen waar we geen zin in hebben, een beetje bang voor zijn, of iets dat van onszelf niet mag.

Daarnet werd ik weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik bedacht dat ik iets leuks wilde doen (voor MIJ, iets dat MIJ blij maakt), en betrapte mezelf erop dat ik direct daarop dacht: "maar eerst nog even dat (voor anderen)". En jawel hoor - ik ben weer bezig met uitstellen. Weg blij gevoel. 'Het mag niet.'

Nu ik dit voor mezelf heb ontdekt, kies ik ervoor om hiermee op te houden. Het betekent namelijk dat ik mezelf als minder belangrijk beschouw dan een ander en mezelf achteraan in de rij plaats. 

Omdat ik ervan overtuigd ben dat iedere verandering begint bij MIJ, maak ik NU ook BEWUST de KEUZE om niet langer door te gaan met uitstellen om me ZELF blij en gelukkig te voelen. Onze emoties zijn frequenties die we uitzenden als radiogolven, en die anderen oppikken door hun eigen 'antennes'. We zijn allemaal graag bij gelukkige mensen in de buurt, dus waarom zou ik niet ZELF zo'n 'gelukszender' zijn? 

"When mom's happy, everybody's happy", zeggen ze in het Engels. (Wanneer mama gelukkig is, is iedereen gelukkig.) Daarom ga ik nu iets doen voor MIJ, iets dat me blij maakt - en daarna komt de rest wel. Dan kan ik dat met een glimlach doen, omdat ik die blijdschap, dat geluksgevoel, bij me blijf dragen.

Liefde, Licht, en Blijdschap,
Alexa