Wie ooit gekeken heeft naar Star Trek, begrijpt wat ik bedoel met "Holodeck: OFF". In de latere series was er op de Enterprise een ruimte waar de bemanningsleden zich konden ontspannen op de manier die ze wensten door een bepaald programma te activeren. Het startcommando was: "Holodeck: ON".
Daarna zorgde de scheepscomputer ervoor dat de planeet van keuze, de omgeving, de mensen/aliens, kortom de hele mikmak, als hologram in drie-dimensionale werkelijkheid werd gecreëerd en beleefd kon worden.
Wanneer de bemanningsleden tussentijds, dus voordat de hun toegemeten tijd was verstreken, terugmoesten naar de werkelijkheid van hun eigen leven, deden ze dat met het commando: "Holodeck: OFF".
Stel je nu eens voor dat je dat kon doen met je eigen leven. Om te beginnen zou je moeten bepalen welk programma je zou willen beleven; ben je bijvoorbeeld een man of een vrouw? Een atleet, musicus, schilder, bankdirecteur, manusje-van-alles, schoenmaker, danseres? Wanneer je dat eenmaal weet, ga je verder: waar, hoe en met wie zou je dat programma willen beleven? Tenslotte leven we niet alleen, dus er zullen andere mensen om je heen zijn. Vul je nieuwe leven in zoals je dat wenst, en kleur het plaatje zo volledig mogelijk in.
DROOM dat nieuwe leven. Schrijf je programma als het draaiboek van de allermooiste film die je je maar kunt voorstellen.
Wanneer het programma klaar is, hoef je het alleen nog maar te uploaden in de scheepscomputer, naar de ontspanningsruimte te gaan en te zeggen: "Holodeck: ON".
Mooi hè, zo'n droom.
Het wordt alleen andere koek wanneer je je realiseert dat dat precies is wat je hebt gedaan voordat je hier kwam, in DIT leven. Dan ga je je wellicht afvragen: 'Hoe heb ik ooit zo stom kunnen zijn om ...' Of: 'Ja maar, DAT heb ik toch nooit gewild?!' En meer van dat fraais.
Want laat DIT leven, DIT programma dat je beleeft, nou precies zijn wat je ZELF hebt geschreven en geupload naar je eigen interne scheepscomputer oftewel JE EIGEN DENKEN.
Nu is het niet mogelijk om tussentijds, dus voordat het programma is 'afgelopen' (en je je tijd hier, op dit ondermaanse 'holodeck' gehad hebt) even te pauzeren. Ons leven heeft geen pauzeknop die je naar believen kunt aan- en uitschakelen. Wat je echter wèl kunt doen, is gaandeweg het programma HERSCHRIJVEN.
Dat kan wat lastig zijn, en dan met name omdat we onszelf zodanig geprogrammeerd hebben dat we beter weten wat we NIET willen, dan wat we WEL willen. En toch hoeft dat niet moeilijk te zijn. Moeder Theresa bijvoorbeeld had uitstekend door hoe het werkt; zo weigerde ze pertinent om mee te doen aan een anti-oorlogsdemonstratie. "Roep me maar voor een vredesdemonstratie."
Het lijkt niet alleen simpel, dat is het ook. Gebruik geen woorden/gevoelens als anti, tegen, niet enz., maar vervang die door hun positieve tegenhangers. Ben je anti-oorlog? Dan ben je dus pro-vrede. Anti-ruzie? Pro-communicatie. Anti-zus-en-zo? Pro-dit-en-dat. Kost misschien wat moeite om de juiste bewoordingen te vinden, maar ze zijn er - en anders omschrijf je het. Maar MAAK dat nieuwe draaiboek!
Wanneer je je eigen programma, je eigen leven gaat herschrijven, doe dat dan met Liefde en Respect in je hart - voor jezelf, je medemensen, de Aarde, het Leven Zelf. Luister naar je Intuïtie en handel daarnaar. Naarmate je meer ervaring krijgt in het 'omprogrammeren', zul je sneller resultaten zien en meer zelfvertrouwen krijgen. JE KUNT HET. En dan weet je ook dat, wanneer straks je tijd hier om is, je met een gerust hart en een glimlach kunt zeggen: "Holodeck: OFF."
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
Mijn vriendin vertelde me laatst dat er nog een broertje was geweest voordat zijzelf werd geboren. Het kindje heeft uiteindelijk maar heel kort geleefd, en haar ouders hebben er nog steeds verdriet van hoe de zaak is gelopen. Tijdens de zwangerschap had haar moeder al zoiets van 'het zit niet lekker, er is iets niet in de haak', maar daar werd door de medische stand niet op gereageerd. Om een lang verhaal kort te maken: na het overlijden van de baby is de hele procedure in het ziekenhuis tegen het licht gehouden en zijn er een heleboel veranderingen doorgevoerd. Zo is het onder andere aan DIT kindje te danken dat het nu heel normaal is dat iedere zwangere vrouw in Nederland minstens één echo krijgt!
Om de woorden van mijn vriendin te gebruiken: "Hoe verdrietig het ook is dat hij maar zo kort heeft geleefd, ik ben hem dankbaar dat hij er is geweest. Want dankzij hem heb ik nu wel een paar gezonde kinderen!"
Deze week zijn we opgeschrikt door de dood van een grensrechter in het amateur-voetbal. Omdat mijn zoon ook speelt bij de bewuste vereniging, kwam dit bericht hier in huis misschien nog wel harder aan dan bij de rest van de wereld.
Zinloos geweld is nog steeds voorpagina nieuws, en iedereen spreekt er schande van. Het ís ook ongelooflijk, en het ís ook niet goed te praten - op geen enkele manier. Maar hoe krom het ook mag klinken, ik ben de overledene dankbaar. Nu is dan eindelijk het moment gekomen waarop mensen zeggen: "GENOEG! Tot hier en NIET VERDER!"
Zijn dood is het keerpunt.
In meditatie heb ik zijn familieleden liefde en medeleven gezonden, positieve vibraties om ze te helpen het verlies te verwerken. Verder heb ik hem bedankt, dat hij dit voor ons gedaan heeft. En geloof me, op dat moment was het alsof ik omarmd werd en een knuffel kreeg van een engel, bij gebrek aan een betere omschrijving. Ik werd omringd door Liefde, en ik hoorde heel duidelijk: "Je hebt het begrepen."
Ook heb ik de daders vergeven; ik ben blij niet in de schoenen van de rechter te hoeven staan straks. Naar mijn mening is iedereen zijn eigen, strengste rechter. Tenslotte word je iedere dag met jezelf geconfronteerd in de spiegel.
Dus noem me een ketter, een idioot of wat dan ook, maar dit InZicht moest ik met jullie delen.
Tot slot nog een link naar Liefdevol Leven: 3 Simpele Oefeningen. Lees het, en doe er je voordeel mee.
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
