Dood?! Waaróm in 's hemelsnaam?

Mijn vriendin vertelde me laatst dat er nog een broertje was geweest voordat zijzelf werd geboren. Het kindje heeft uiteindelijk maar heel kort geleefd, en haar ouders hebben er nog steeds verdriet van hoe de zaak is gelopen. Tijdens de zwangerschap had haar moeder al zoiets van 'het zit niet lekker, er is iets niet in de haak', maar daar werd door de medische stand niet op gereageerd. Om een lang verhaal kort te maken: na het overlijden van de baby is de hele procedure in het ziekenhuis tegen het licht gehouden en zijn er een heleboel veranderingen doorgevoerd. Zo is het onder andere aan DIT kindje te danken dat het nu heel normaal is dat iedere zwangere vrouw in Nederland minstens één echo krijgt! 

Om de woorden van mijn vriendin te gebruiken: "Hoe verdrietig het ook is dat hij maar zo kort heeft geleefd, ik ben hem dankbaar dat hij er is geweest. Want dankzij hem heb ik nu wel een paar gezonde kinderen!"

Deze week zijn we opgeschrikt door de dood van een grensrechter in het amateur-voetbal. Omdat mijn zoon ook speelt bij de bewuste vereniging, kwam dit bericht hier in huis misschien nog wel harder aan dan bij de rest van de wereld. 
Zinloos geweld is nog steeds voorpagina nieuws, en iedereen spreekt er schande van. Het ís ook ongelooflijk, en het ís ook niet goed te praten - op geen enkele manier. Maar hoe krom het ook mag klinken, ik ben de overledene dankbaar. Nu is dan eindelijk het moment gekomen waarop mensen zeggen: "GENOEG! Tot hier en NIET VERDER!"
Zijn dood is het keerpunt. 

In meditatie heb ik zijn familieleden liefde en medeleven gezonden, positieve vibraties om ze te helpen het verlies te verwerken. Verder heb ik hem bedankt, dat hij dit voor ons gedaan heeft. En geloof me, op dat moment was het alsof ik omarmd werd en een knuffel kreeg van een engel, bij gebrek aan een betere omschrijving. Ik werd omringd door Liefde, en ik hoorde heel duidelijk: "Je hebt het begrepen." 

Ook heb ik de daders vergeven; ik ben blij niet in de schoenen van de rechter te hoeven staan straks. Naar mijn mening is iedereen zijn eigen, strengste rechter. Tenslotte word je iedere dag met jezelf geconfronteerd in de spiegel.
Dus noem me een ketter, een idioot of wat dan ook, maar dit InZicht moest ik met jullie delen.

Tot slot nog een link naar Liefdevol Leven: 3 Simpele Oefeningen. Lees het, en doe er je voordeel mee.

Vrede, Liefde en Licht,
Alexa