Je bent je ervan bewust dat je bezig bent te ontwaken. Het is alsof je je steeds meer herinnert, een soort van intuïtief weten - Kennis die is weggezakt en die langzaam maar zeker weer boven komt. Met Kennis komt doorgaans verantwoordelijkheid. Maar voor wat? En voor wie? Zijn we alleen verantwoordelijk voor onszelf, of ook voor ons gezin, familie, vrienden en kennissen? Wat doen we met die Kennis? Kortom: Ontwaken is leuk, maar hoe gaat het verder?
Allereerst is iedereen verantwoordelijk voor zijn/haar EIGEN ZELF. Het in spirituele zin ontwaken gaat namelijk hand in hand met een 'reis naar binnen', een leren kennen van jeZelf. Naarmate je dit Zelf beter leert kennen en doorgronden, zul je merken dat je geestelijke en spirituele vaardigheden sterker worden en vermeerderen. Je beseft dat je 'meer' bent dan je dacht te zijn: een liefdevol, sterk, en machtig persoon. Ook heb je een groot deel van je oude angsten van je af laten glijden en daardoor meer innerlijke rust gekregen. Je Bewustzijn breidt zich uit, en je begint te begrijpen waarom je, juist in deze tijd, op deze plaats bent.
Wanneer je eenmaal een beetje gewend bent aan de 'Nieuwe JIJ' om het maar even zo te noemen, ga je beseffen dat je NIET verantwoordelijk bent voor welke andere persoon dan ook. IEDEREEN, dus ook je geliefden, heeft zijn/haar EIGEN levenspad te bewandelen in zijn/haar eigen tempo, dat kun je niet van ze overnemen. Ook kun je ze niet aan het handje meenemen, trekken of duwen in wat volgens jou de juiste richting is.
En juist omdat je van die mensen houdt, doet het vaak pijn om een stapje terug te doen en ze hun eigen fouten te laten maken. Tenminste, zo zien we het dikwijls - maar wie zegt dat het 'fouten' zijn? Waarschijnlijk zijn het levenslessen die ze moeten leren om te groeien. JOUW waarheid hoeft niet gelijk te zijn aan die van hen.
Het is echt niet zo dat je nu de mensheid maar de mensheid moet laten. Je màg ze niet alleen helpen, je zult ook een innerlijke drang voelen tot helpen. En wanneer die drang eenmaal de kop opsteekt, komt de manier waarop je kunt helpen vanzelf naar je toe, komt bovendrijven in je Bewustzijn en weet je intuïtief wat je moet doen.
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
In mijn vorige artikel heb ik de feiten uiteen gezet, de reden waarom de dingen momenteel zo snel veranderen. Evolutie, het verhogen van frequentie (vibratie), is een proces, net als ontwaken. Dit kun je voor jezelf duidelijk krijgen wanneer je je voorstelt hoe je 's ochtends op een natuurlijke manier wakker wordt, zonder te schrikken van een wekker. Het verloopt ongeveer als volgt:
Je ligt heerlijk te dromen, en word je langzaam bewust van je lichaam - dat het ligt in plaats van zich beweegt zoals in de droom. Dan blijken er nog meer dingen niet te kloppen; het tropische eiland waar je je bevindt, met die ruisende palmbomen en de golven die breken op het strand, zand tussen je tenen - het is allemaal niet echt.
Je beseft nu dat je in je bed ligt, maar die droom was zo heerlijk...
Je houdt glimlachend je ogen dicht om de illusie nog even langer vast te houden. Misschien draai je je nog eens om, in de hoop weer in slaap te vallen en verder te gaan met die mooie droom. Maar de realiteit klopt aan de deur van je bewustzijn en uiteindelijk gaan dan toch de oogjes open, je rekt je eens uit en verlaat je bed.
Hieraan kun je zien dat ontwaken, tot bewustzijn komen, je bewust worden, een proces is - iets dat tijd nodig heeft.
Wanneer we dit beseffen, is het maar een kleine stap om te begrijpen dat de één zich in een ander stadium van (spiritueel) ontwaken kan bevinden dan een ander. Maar dat is helemaal niet erg - we mogen allemaal wakker worden in ons eigen tempo; tenslotte volgt ook iedereen zijn levenspad in zijn eigen tempo. Ook mogen we ons nog een keertje omdraaien en verder slapen, om op een later tijdstip te ontwaken.
Maar wat gebeurt er nou met je als je eenmaal weet dat je bezig bent wakker te worden, in spirituele zin te ontwaken? Je voelt je een buitenbeentje, net alsof je van een afstandje kijkt naar wat er gebeurt, zonder er echt deel van uit te maken. Je bekijkt de dingen opeens anders dan vroeger; je leven 'past' je niet meer...
Je hebt het gevoel dat je op een fundamenteel niveau iets mist en gaat daarnaar op zoek. Je hebt behoefte aan stilte, aan alleen zijn. Er is veel om over na te denken; je probeert de dingen voor jezelf weer op een rijtje te krijgen. Je zoekt mensen die je begrijpen, gelijkgestemde zielen om mee van gedachten te wisselen.
En dat is nou net wat je nodig blijkt te hebben: gelijkgestemde ZIELEN. Mensen die weten wat jij doormaakt, omdat ze dezelfde ervaringen hebben gehad of er net als jij middenin zitten. Het lijkt wel alsof jullie Zielen elkaar, op dat fundamentele niveau, herkennen. En je komt tot de ontdekking dat er dingen gezegd worden, dat je dingen leest, die bij jou van binnen een snaar doen trillen - de vibratie van wat je hoort en leest resoneert. De frequenties komen overeen, en je voelt je er goed bij.
Je merkt dat je een stem in je binnenste hoort, een die je raad geeft en bijstaat. Wanneer je bereid bent om 'de reis naar binnen' te maken, je Zelf te onderzoeken en confrontatie niet uit de weg gaat, zul je merken dat ontwaken een interessant proces is en je heel wat oplevert: zelfkennis, rust, evenwicht, liefde voor jezelf en anderen, begrip en wijsheid. Je wordt je bewuster van wat er om je heen gebeurt, doorziet mensen en situaties, wordt milder in je oordeel, totdat je het oordelen ook achter je laat. Alsof je levenspad letterlijk vanuit het donker naar het Licht gaat...
Wordt vervolgd.
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
Het menselijk lichaam ondergaat momenteel een upgrade. Je hebt mogelijk geruchten gehoord over 2012, wanneer een alignment, het op één lijn komen te staan, van de Aarde met het centrum van de melkweg plaatsvindt in de tweede helft van december. Ook als je al vanalles hebt gelezen hierover, zijn er een paar opmerkelijke wetenschappelijke ontdekkingen die van toepassing zijn op het fenomeen van 'shift' (verschuiving) en 'awakening' (ontwaken).
Het alignment van december 2012 betekent het einde van verschillende galactische cycli die variëren van 26.000 tot 62 miljoen tot 16,9 biljoen jaar, om er maar een paar te noemen. Het is een astronomische gebeurtenis van de eerste orde. Veel van deze cycli hebben evolutionaire veranderingen op enorme schaal in de geschiedenis van de Aarde gemarkeerd.
De Maya-kalender, die accuraat 16,9 biljoen jaar evolutie op Aarde heeft vastgelegd, komt ten einde. Grote veranderingen in de planetaire structuur zijn elke 62 miljoen jaar voorgekomen. Iedere 26.000 jaar staan onze planeet en de Zon op één lijn met het centrum van ons melkwegstelsel, daarmee de "precessie van de equinox" compleet makend. We bewegen dan naar een nieuw tijdperk in de zodiac; het volgende is de Era van Aquarius.
Deze en andere cycli die eindigen in 2012 hebben meetbare veranderingen in het leven op Aarde teweeggebracht in het verleden. Zo zijn er hiaten in het fossielen-archief van de evolutionaire tijdlijn van de Aarde, die bekendstaan als "jump time", 'springtijd'. We zien in een zeer kort tijdsbestek een enorme evolutionaire sprong voorwaarts. Zo zwemmen sommige wezens het ene jaar in het water, en lopen het volgende jaar op het land.
We zitten nu in zo'n "jump time" periode. Historisch gezien gaat de evolutie in een hogere versnelling en het leven op Aarde verschuift naar iets nieuws.
Het alignment van 2012 zorgt voor een sterke piek in foton- en andere soorten van licht-frequenties. Ons alignment met het centrum van de melkweg zet ons midden in het pad van dit foton-licht, dat de Zon doordringt, onze planeet en alles dat daar leeft. Dit alignment met deze energieën is mogelijk de reden van de hiaten in het fossielen-archief.
Het onderzoek naar deze dingen is fascinerend, maar ik kan hier slechts een zeer summier overzicht van zo'n gigantisch onderwerp geven.
Alle planeten worden gaandeweg helderder en heter, maar laten we ons richten op onze thuisplaneet. De frequentie van de Aarde, bekend als de Schumann Resonantie, loopt op. Verdwenen is de 7.83 MHz resonantie die we kennen uit de schoolboeken; de planeet schiet iedere dag omhoog tot wel 50 MHz, met een basis van rond de 14 MHz.
Dat is een enorme verandering, omdat onze realiteit is gebaseerd op frequentie. Een stabiele realiteit staat vast binnen een bepaald bereik van resonantie-frequenties. Dit creëert een dimensie waarin leven wordt ervaren.
Om te bestaan in een bepaalde realiteit, moet een levend iets overeenkomen met dat bepaalde bereik aan frequenties. Wanneer de frequentie van de Aarde oploopt, moet ook alle leven op de planeet zijn frequentie verhogen. Nu de lagere frequentie aan het verdwijnen is, moeten we ons aanpassen aan het nieuwe frequentie-bereik. Terwijl we door dit alignment bewegen, veranderen deze energieën mineralen, elementen, planten, dieren en mensen.
Dit geheel van factoren wordt de 'shift', verschuiving, verandering genoemd.
Onze celstructuur MOET veranderen om de hogere vibratie van de planeet te kunnen 'vasthouden'. Tussen de nieuwe energieën van het op handen zijnde alignment en de verhoogde frequentie van de Aarde, hebben onze lichamen een aanpassing op sub-atomair niveau te verduren. Delen van ons brein en DNA, aanwezige structuren die 'geslapen' hebben gedurende een zeeeeeeeeer lange tijd, worden nu geactiveerd. Dit is waar de term awakening, ontwaken, vandaan komt. Wat sliep, of aanwezig was maar niet actief, wordt nu aangezet. Omdat dit evolutie is, gebeurt dat niet bij iedereen op dezelfde tijd of op dezelfde manier. Jazeker, het is een relatief klein tijdvenster van "jump time" in de lange lineaire geschiedenis van leven op Aarde, maar het zal geen instant "plop" in een gloednieuwe frequentie zijn voor iedereen.
Dit alles zorgt voor een oncomfortabele situatie voor de mensheid. Sommige slapende DNA- en cellulaire structuren zijn bezig wakker te worden, terwijl andere nog steeds slapen. De ene persoon heeft dit ontwaken al beleefd, terwijl de andere nog niet zover is.
De termen 'slapend' en 'ontwaakt' lijken een hiërarchie te impliceren, alsof de ontwaakten door de evolutie zijn geselecteerd of een hoger niveau van Zijn hebben bereikt. Maar: NIEMAND die een zeker niveau van ontwaakt-zijn bereikt heeft, meet zich enig oordeel aan over de 'niet-ontwaakten'. Ontwaken elimineert volledig het oordelen en zich-afscheiden-van; een aardig neveneffect van het meer DNA en 'brainpower' ter beschikking hebben.
Hieruit blijkt dat het slapende spul binnenin ons eigenlijk het ware hart van de mensheid is, waardoor vrede en harmonie onze werkwijze zullen worden. De oplossing voor het probleem van onze gewelddadige, hebzuchtige en verwrongen wereldcultuur zit letterlijk in onze eigen cellen! Wereldwijde harmonie en voorspoed zou wel eens de grote evolutionaire uitbetaling van ONZE "jump time" kunnen zijn!
Ondertussen zitten we echter op een planeet waar twee verschillende realiteiten - een oud referentiekader en een nieuw - moeten samenleven. Dit is geen gemakkelijke situatie wanneer de twee realiteiten 'samenwonen' in je sociale kring, familie of gezin...
Wordt vervolgd.
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
Een wereld die vrij is van vergif, vervuiling, dood, strijd om te overleven. Een hemel die echt blauw is, met spierwitte wolkjes, zonder grauwe sluier van uitgestoten gassen en zwevende chemicaliën. Oceanen zonder 'plastic soup' en vreemd gemuteerde wezens, resultaten van jaren lozing van gifstoffen. Een mensheid, die in vrijheid leeft, in plaats van te overleven en daar strijd om te moeten voeren. Voedsel, goederen en diensten die eerlijk verdeeld zijn, zonder rijkdom en armoede. Leiders en regeringen die de mensen dienen in plaats van ze te overheersen.
We hebben dit soort dingen altijd afgedaan als 'utopia': leuk voor dromers, idealisten en science-fiction schrijvers om mee te stoeien. Onwerkelijk, niet te verwezenlijken. Maar stel je eens voor, dat het mogelijk zou zijn...
Wanneer we de Aarde vanuit de ruimte bekijken, is Zij nog steeds blauw. Een prachtige, uiterst gevarieerde blauwe planeet, waar leven niet alleen mogelijk is, maar waar een ongelooflijke hoeveelheid leven IS in onnoemelijk veel schakeringen. Nergens anders vinden we zoiets, in geen enkel 'bekend' zonnestelsel. Een wonder van Schepping. En wij maken daar deel van uit.
In onze westerse, overwegend christelijke maatschappij hebben we allemaal wel eens het zinnetje 'aan god gelijk' of de uitdrukking 'goddelijke vonk' gehoord. Afgezien van wat het voor religieuze lading/bijbedoeling zou hebben, kun je je afvragen wat daarmee bedoeld wordt.
Ervan uitgaande dat met 'god' Schepper, CREATOR wordt bedoeld, is de volgende stap al wat logischer. De 'goddelijke vonk' is dan niets anders dan het vermogen om te Scheppen, te Creëren. En dat is nou net wat we iedere dag weer doen: CREËREN.
Ik hoor je zeggen: "Ja, maar dat is toch wel errug overdreven, zeg! Ik kan mezelf toch niet met god vergelijken?!"
Toch is dat precies wat ik je vraag te doen. Stel dat JIJ het vermogen zou hebben om te Scheppen, te Creëren, te VERANDEREN, de realiteit om je heen te wijzigen in de realiteit die je zou willen ervaren, zou je dat dan doen? Nou? Ik denk het wel!
Wees nu eens eerlijk - en dan ook helemaal eerlijk! - tegen jezelf. Kun jij niet ook creëren? En die tekening dan? Die brief? Dat kledingstuk? Die heerlijke maaltijd? Nou?
O, je hebt 'alleen maar' gebruik gemaakt van de materialen die je ter beschikking stonden. Maar je had toch eerder al een idee in je hoofd van hoe het eindresultaat zou zijn? En ben je toen aan de slag gegaan om het werkelijkheid te laten worden? Ja? Ben je dan een Schepper, een CREATOR, of niet?!
...
Wanneer we eindelijk echt beseffen dat alles, maar dan ook echt ALLES, slechts bestaat uit (gestolde) energie, en ENERGIE het enige materiaal is dat we met onze ideeën, onze intentie AANSTUREN, dan is het zo gek nog niet om te bedenken dat we dingen kunnen veranderen. Niets gaat verloren, het verandert alleen - denk maar aan Phoenix, de vuurvogel die uit zijn eigen as verrees. Zo kunnen we onze eigen realiteit veranderen door ons Scheppend Vermogen aan te wenden en veranderingen aan te brengen die niet alleen onszelf, maar ook de rest van de wereld ten goede zullen komen.
Het is een enorm project om de Aarde te helen, maar dat hoeven we niet alleen te doen. Er zijn al heel veel mensen mee bezig, en gelukkig komen er steeds meer een handje toesteken. Of eigenlijk moet ik zeggen: hun BEWUSTZIJN, hun SCHEPPEND VERMOGEN toevoegen.
Ik kan haast niet wachten tot mijn - nee, ONS ALLER visioen werkelijkheid is geworden!
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
We voelen ons momenteel vaak zoekenden, waarnaar weten we niet precies, maar we zijn losgeslagen van onze ankers en op drift. Dit brengt soms grote onrust met zich mee, want onzekerheid - daar weten we niet goed raad mee. Vastigheid hebben we nodig. Maar waar vinden we die nu nog? In een wereld die in rap tempo aan het veranderen is, is vastigheid ver te zoeken. Tenminste, zolang we die buiten onszelf zoeken.
Wanneer we proberen om houvast te vinden in de dingen en/of de mensen die we kennen, gaan we gezamenlijk de mist in. Waarom? Omdat alles en iedereen zo snel verandert nu. Wat we vandaag als 'standaard' ervaren, ziet er morgen opeens onherkenbaar uit. De enige houvast die we nog kunnen vinden, en die ALTIJD bij ons is, is wat er in onsZelf leeft.
Ik doel hier op Innerlijke Wijsheid. En ik schrijf het bewust met hoofdletters, omdat er niets wijzer is dan onze Eigen Innerlijke Wijsheid. Deze is iedereen aangeboren, echt iedereen heeft die. Alleen weet helaas nog niet iedereen hoe hij/zij deze bron kan aanboren.
Toch is het simpel; het enige dat nodig is, is de BEREIDHEID om te luisteren naar die Stem in je binnenste die je raad wil geven. Geloof me, er is niet eens een meditatie of zo voor nodig, alleen maar de bereidheid om te LUISTEREN. En dan te handelen naar hetgeen je doorkrijgt. Omdat het je EIGEN wijsheid is, zul je voelen en WETEN dat het WAARHEID is wat je verteld wordt.
Wanneer je eenmaal hebt geleerd hoe je een gesprek voert met je Innerlijke Stem, wordt het al snel een onbewust proces en zul je merken dat je je houvast weer terug hebt. Op deze manier ben je je eigen 'anker' geworden, en heb je je innerlijke rust weergevonden.
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
We leven in een tijd van verandering, en letterlijk alles verandert; maar ALLES - het GEHEEL - is zoals het moet zijn.
Zal wel. Voorlopig weet ik niet waar ik het zoeken moet, want mijn hele leven lijkt wel op losse schroeven te staan. Baan op de tocht, relatie niet lekker, kwakkelen met gezondheid - noem maar op. Niets lijkt meer te zijn zoals het hoort, inclusief het weer...
Juist. En dat is nu net waar het om draait. 'Zoals het hoort' heeft afgedaan, is passé. De dagelijkse dingen zijn anders; wat normaal was, is niet langer normaal.
Maar is dat wel zo? Verandert echt alles, onze omgeving, de zaken die we als gewoon beschouwen... Of zijn het misschien de mensen om ons heen die veranderen? Veranderen we ZELF misschien?
Hmmmm, eens even laten bezinken. Mmm, ja, daar kon wel eens wat inzitten. De dingen, de materiële zaken, zijn niet veranderd. Ik denk alleen wel een beetje anders over die dingen. Wat eerder zo ontzettend belangrijk was, heeft veel aan belangrijkheid ingeboet. En die baan... eigenlijk heb ik me nooit kunnen vinden in de manier van denken en handeldrijven die het bedrijf voorstaat. Zoals ze hun medewerkers behandelen, of hun klanten... nee, het voelt eigenlijk niet lekker om er te blijven werken. Maar wat dan? Er moet toch brood op de plank komen. En die relatie? Tja... zijn we op elkaar uitgekeken, of willen we toch samen verder? Zijn we bereid om er allebei iets voor te doen? Of is het misschien beter om er een punt achter te zetten? Maar de kinderen dan... En die vriendschap? Is die het nog wel waard om tijd en energie in te steken? En ga zo maar door...
Er zijn een heleboel dingen om over na te denken. Wat nu, in deze periode, echter het allerbelangrijkst is, is hoe we VOELEN over de zaken - relaties, werk, enz. Het tijdperk van denken is voorbij, het gaat er nu alleen nog maar om hoe we ons VOELEN binnen situaties en relaties. Wanneer het goed voelt, een goed gevoel geeft, dan weten we dat het goed zit.
Mijn eigen gouden regel is: BIJ TWIJFEL NIET DOEN. Ook ik ben door schade en schande wijs geworden, en heb op een gegeven moment gezegd: 'Mijn gevoel heeft me nog nooit bedrogen, ik weet dat ik erop kan blindvaren. Vanaf nu doe ik dat dan ook.'
Het komt wel eens voor dat ik zo gewend ben om iets op een bepaalde manier te doen of te regelen, dat ik niet luister naar dat stemmetje van mijn gevoel. Druiloor... Achteraf weet ik dan ook altijd waar het is misgegaan. Ook kwam het wel voor dat ik toch deed wat mijn hoofd zei, om halverwege te moeten toegeven dat ik het fout had en dat mijn gevoel gelijk had. Gelukkig is dan dat stemmetje altijd weer zo vriendelijk om me te helpen bij het opruimen van de puinhoop en de juiste oplossing voor het probleem alsnog aan te dragen.
Ik omschrijf het wel eens als volgt: ik stel me voor dat ik een luikje heb bovenop mijn hoofd en dat daar een stekker uitkomt aan een heeeeeele lange kabel. Die stekker prik ik dan in het collectieve bewustzijn dat de hele aarde omspant. Voor mij houdt dat in dat er geen grenzen zijn aan de mogelijkheden, evenmin als tijd, dat alles reeds bekend is en zich aan mij openbaart als ik daarom vraag. Zodra ik dan antwoorden heb gekregen, ga ik doen wat er gedaan moet worden, en redden wat er nog te redden valt. Daarom weet ik ook dat ik altijd veilig ben, mijn kinderen veilig zijn en mijn man voor zichzelf en de kinderen kan zorgen wanneer ik er eens een paar dagen tussenuit ben.
Al met al komt het neer op vertrouwen. Vertrouwen op jeZelf, je gevoel, en de wetenschap dat je wanneer je dat vraagt altijd geleid wordt - of dat nu door je onderbewustzijn is of god of welke naam je er ook aan wenst te geven. Het geeft me telkens weer een gevoel van rust, van VREDE, dat niet te omschrijven is. Angst is iets dat tot het verleden behoort. En vrij zijn van angst... wie wil dat nou niet?!
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
Voor wie ooit gevlogen heeft, is het een bekend iets: voordat we de lucht ingaan laat de steward(ess) zien wat de veiligheidsmaatregelen zijn. Waar je op moet letten, welke aanwijzingen er zijn en hoe je je moet gedragen als er wat mis gaat met het vliegtuig. Waar de nooduitgangen zich bevinden, dat er zuurstofmaskers en zwemvesten zijn en hoe je daarmee om moet gaan.
"Zorg ervoor dat uw eigen masker goed vast zit voordat u een ander gaat helpen."
In het leven is het al niet anders. Want HOE kunnen we een ander helpen als we zelf niet weten wat er aan de hand is en wat we moeten doen?
Al zolang als ik me kan herinneren, ben ik bezig geweest met het vergaren van kennis over de meest uiteenlopende zaken. "Kennis is macht; Kennis gaat nooit verloren. Ook al zou je zo arm zijn als een kerkrat, Kennis kan niemand je meer afnemen." Kortom: ik weet een beetje over een heleboel dingen, in plaats van een heleboel van een paar dingen.
Soms heb ik wel eens gedacht, dat het verstandiger zou zijn om me meer te richten op 1 of 2 dingen, maar telkens kwam er dan iets tussen waardoor ik niet verder ging dan het 'beetje' kennis over dat onderwerp. Maar wel was er dan altijd iets anders dat mij greep.
Wat me echter door de jaren heen altijd interesseerde, waren andere mensen, talen en culturen. En dat hoefde dan niet eens iets exotisch te zijn; even over de grens is tenslotte ook al 'anders'.
Maar ZIJN we nou echt zo anders dan die anderen?
Als je goed kijkt, en die anderen beziet vanuit je hart in plaats van met je ogen, zul je zien dat ze precies zo zijn als jij. Er zijn namelijk een paar dingen die voor ieder mens gelijk zijn, ongeacht geslacht, huidskleur, cultuur of welke uiterlijke verschillen dan ook.
Wat IEDER mens wil, is geliefd zijn en geaccepteerd worden. Onvoorwaardelijk. Gewoon omdat-ie is wie hij/zij van binnen, in zijn/haar hart is.
We zijn allemaal lid van de menselijke familie. Is het dan zo vreemd dat we allemaal eigenlijk hetzelfde zijn, op die punten waar het echt belangrijk is?
Wanneer we dit begrijpen en aanvaarden, in ons hart voelen dat het waar is, gaan we ernaar leven. De ander is dan niet meer 'anders', voelt niet meer aan als iets dat buiten ons staat en niets met ons te maken heeft. We hebben dingen gemeenschappelijk, raakvlakken, raken elkaar aan. Dat hoeft echt niet volledig te zijn, maar we zullen overeenkomsten die ons verbinden eerder gaan zien dan alle verschillen die ons scheiden.
Er kleeft echter een MAAR aan dit alles.
Als we niet weten hoe we ONSZELF kunnen ACCEPTEREN en daardoor LIEFHEBBEN, kunnen we nooit die ander accepteren en liefhebben. Het hele gebeuren staat dan buiten ons, en zullen we het nooit kunnen invoelen, laat staan ons eigen maken en integreren.
Daarom: eerst IK.
Dit heeft echt geen spat te maken met egoïsme of zelfzuchtigheid, maar met een essentieel onderdeel van onze opvoeding - aanmoediging, de helpende hand. Neem daarom de vervolmaking van je eigen opvoeding ter hand; wees nóg liever voor jezelf dan je tegen je kinderen bent, bent geweest of zou zijn.
Wees zacht, begripvol, liefdevol; droog de tranen van het kind dat nog steeds in je hart leeft en geef het een knuffel. Laat de liefde die je geeft en terug ontvangt van je eigen innerlijke kind je hart vullen en doen overstromen.
Je zult merken dat de wereld er lichter uit gaat zien, dat je je anders voelt en mensen anders op je reageren. 'Verbeter de wereld, begin bij jezelf' wordt waarheid voor je. Want wat je hebt gedaan, is het Licht van Liefde en Waarheid ontsteken in je hart - en brandt die lamp eenmaal, dan dooft hij nooit meer.
Vrede, Liefde en Licht,
Alexa
